دانلود خلاصه درس آشنایی با آزمون های روان شناختی 1(هوش و سنجش و آزمونهای روانی)
دانلود خلاصه درس آشنایی با آزمون های روان شناختی 1 ( روانشناسی هوش و سنجش و کاربرد آزمونهای روانی)، انتشارات دانشگاه پیام نور
دانشجویان ارجمند و کاربران گرامی سایت " بژیک " محتوای این فایل دانلود خلاصه درس آشنایی با آزمون های روان شناختی 1 ( روانشناسی هوش و سنجش و کاربرد آزمونهای روانی) حسین زارع حاوی نکات مهم و کلیدی منبع رشته علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه پیام نور مناسب جهت مرور سریع و آمادگی برای آزمون می باشد.
فایل اول(کاربرد آزمونهای روانی) با فرمت pdf و در 35 صفحه با کیفیت عالی و بر اساس آخرین وضعیت اعلام شده از سوی دانشگاه پیام نور تهیه و تدوین گردیده است.امید است که شما کاربران گرامی از این فایل ارزشمند نهایت استفاده را ببرید.
فایل دوم (روانشناسی هوش و سنجش) با فرمت pdf و در 35 صفحه با کیفیت عالی و بر اساس آخرین وضعیت اعلام شده از سوی دانشگاه پیام نور تهیه و تدوین گردیده است.امید است که شما کاربران گرامی از این فایل ارزشمند نهایت استفاده را ببرید.
مطالعه این فایل در مرور سریع و یادگیری بهتر مطالب کمک ارزنده ای خواهد کرد.
بخشی از خلاصه درس آشنایی با آزمون های روان شناختی 1 ( روانشناسی هوش و سنجش و کاربرد آزمونهای روانی) :
- روانسنجی شاخه ای از آمار کاربردی بوده که برای اندازه گیری رفتار انسان بکار می رود.
یکی از ابزارهای اصلی در روانسنجی ، آزمون های روانی بوده که تا حد زیادی ، معادل با اندازه گیری روانی بشمار می روند.
سنجش توانایی های ذهنی در اروپا و ایالات متحد تا پایان قرن 19 میلادی آغاز نشده بود.
ریشه سنجش توانایی های ذهنی در اروپا و ایالات متحده به اواخر قرن 19 بر می گردد.
اولین برنامه انجام تست در زمینه های هوش ، پیشرفت آموزشی و آزمودن کردن کارکنان انجام گرفت . به طور خلاصه اقدام گالتون انگلیسی برای تهیه آزمون هوش فردی در سال 1890 است.
انفراد بینه و تئودور سیمون برای اولین بار در سال 1904 ، آزمون هوش را تهیه کردند.
در حوزه پیشرفت تحصیلی ، هوراس مان بخاطر تهیه آزمون پیشرفت تحصیلی ، امتحانات شفاهی و کتبی مهارت معلم در سال 1837 معروف شد.
استفاده از آزمون املای جوزف رایس برای ارزیابی مدارس ایلات متحده در سال 1893 نیز قابل توجه است.
تاریخچه آزمون های روانی :
اصطلاح آزمون های روانی برای اولین بار در سال 1890 توسط کتل که شاگرد وونت بود، استفاده شد.
گالتون مجموعه آزمون جهت سنجش توانایی های افراد ابداع کرده بود که بیشتر ، سنجش کارکرد حواس و کنش های حرکتی را اندازه می گرفتند.
آزمون های کتل فاقد هنجار های لازم برای مقایسه افراد بودند.
کراپلین در سال 1895 با استفاده از عملیات ساده حساب و روش تداعی آزاد ، آزمون هایی برای نشان دادن تاثیر خستگی بر روی حافظه ، تمرین و حواس پرتی تهیه کرد.
فراری در ایتالیا ، آزمون هایی جهت تشخیص افراد نابهنجار از عادی و طبقه بندی جنایتکاران از نظر روانی تهیه کرد.
در سال، 1897 ابینگهاوس از هجاهای بی معنی بمنظور سنجش حافظه و فراخنای آن، آزمون هایی ابداع کرد.
اولین آزمون استاندارد شده هوش در سال 1905 با 30 سوال در زمینه های مختلف از جمله سنجش توان قضاوت، ادراک و استدلال منتشر شد.
آزمون های عینی شخصیت و آسیب شناسی روانی برای نخستین بار در طول جنگ جهانی اول به رسمیت شناخته شدند.
آزمون های هوش آلفای ارتش (کلامی) و بتای ارتش (غیر کلامی) برای استخدام افراد با سواد و بی سواد استفاده شد.
برگه اطالعات شخصی، یکی از نخستین آزمون های شخصیت بوده که توسط وودورث برای خدمات نیروهای مسلح است. وودورث که روانشناس تجربی بود، این آزمون را برای شناسایی سربازان جدید ارتش که ممکن است نسبت به شکست- های عاطفی در مبارزه آسیب پذیر باشند، تدوین نمود.
یکی از ویژگی های نوآورانه وودورث در این آزمون، این بود که براساس هنجارهایی از قبیل آموزشی، قومیتی و بالینی طراحی شده بود.
تعریف اصطلاحات و واژه های کلیدی:
منظور از اعتبار، یک وسیله اندازهگیری بوده که اگر خصیصه مورد نظر را با همان وسیله یا وسیله مشابه، در شرایط مشابه دو بار اندازه بگیریم، نتایج حاصل تا چه حد مشابه، دقیق، پیش بینی پذیر و قابل اعتماد خواهد بود.
منظور از روایی، آن است که وسیله اندازه گیری به واقع بتواند خصیصه مورد نظر را اندازه بگیرد نه خصیصه و ویژگی دیگری را.
هنجار عبارتست از متوسط عملکرد گروه نمون های از آزمودنی ها که به روش تصادفی از یک جامعه تعریف شده، انتخاب میشود. بعبارتی، میانگین و نقطه 50 درصدی عملکرد گروه است.
سنجش یا ارزیابی، فرآیند جمعآوری، تحلیل و تفسیر اطلاعات برای کمک به تصمیم گیری در کلاس درس گفته میشود.
اندازه گیری، هسته آزمون های روانشناختی بوده که شامل بکار بردن شواهد قطعی یا قواعدی برای اختصاص دادن اعداد به اشیا یا رویداد هاست.
آزمون، وسیله اندازه گیری یا روش برای کمی کردن رفتار یا کمک به درک و پیشبینی رفتار است.