دانلود خلاصه درس علوم اعصاب شناختی ( مقدمات نوروپیسیکولوژی - نوروسایکولوژی )
دانلود خلاصه درس علوم اعصاب شناختی ( مقدمات نوروپیسیکولوژی - نوروسایکولوژی ) / نویسنده : احمد علی پور - دانشگاه پیام نور
به دانشجویان عزیز و کاربران گرامی،
- ما در مجموعهی "بژیک" بسیار خوشحالیم که میتوانیم با ارائه جزوات و خلاصههای دروس دانشگاهی بهروز، کمکی موثر برای موفقیت شما در آزمونهای پیشرو باشیم. ما باور داریم که با دسترسی به منابع معتبر و کاربردی، هر دانشجویی میتواند به اهداف علمی و تحصیلی خودش برسد.
- فایلهایی که ارائه میدهیم شامل جزوه، خلاصه و نکات کلیدی کتاب "علوم اعصاب شناختی ( مقدمات نوروپیسیکولوژی )" هستند. این مطالب بهخصوص برای رشته روانشناسی طراحی شدهاند تا شما بتوانید در کوتاهترین زمان ممکن، درسهایتان را مرور کنید و برای آزمون آماده شوید.
- این جزوه در فرمت PDF و در قالب 45 صفحه با کیفیت عالی تهیه شده و شامل آخرین تغییرات و دستورالعملهای دانشگاه پیام نور است.
- در "بژیک" هدف ما ارائه محتوای غنی و مفید است تا یادگیری شما راحتتر و لذتبخشتر شود. ما خوشحالیم که میتوانیم در این مسیر در کنار شما باشیم و امیدواریم این منابع به شما کمک کنند تا بهترین نتایج را کسب کنید.
برای شما آرزوی موفقیت در تمامی مراحل تحصیلی و زندگی داریم. امیدواریم با کمک این جزوات، روزهای بهتری را برای خود رقم بزنید.
عصب روانشناختی چیست؟
نوروسایکولوژی در زبان فارسی بصورت عصب روانشناسی ، روانشناسی اعصاب ، پی روانشناسی و روانشناسی عصب پایه ترجمه شده که عصب روانشناسی، بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.
این رشته در درک ماهیت ذهن و ارتباط آن با مغز و هم شناخت و تشخیص دقیق مشکلات روانشناختی و رفتاری افراد دچار آسیب مغزی ، کاربرد فراوان دارد.
تعریف عصب روانشناسی :
برخی عصب روانشناسی را معادل روانشناسی زیستی یا روانشناسی فیزیولوژیک یا فیزیولوژی روانی فرض می کنند.
گراهام معتقد است عصب روانشناسی ، علم بررسی دستگاه عصبی و اثر آن بر رفتار است.
به نطر گریو ، عصب روانشناسی از همگرایی عصب شناسی و روانشناسی در مطالعه مشترک اثرات رفتاری ناشی از صدمه مغزی ایجاد شده است.
کلب و ویشاو در کتاب اصول عصب روانشناسی انسانی ، این رشته را به مطالعه ارتباط بین عملکرد مغز و رفتار تعریف کرده اند.
دارو شناسی روانی یعنی مطالعه اثر دارو بر رفتار و آندوکرینولوژی یعنی ارتباط هورمون ها و رفتار.
هدف اساسی عصب روانشناسی ، تلاش برای فهم عملکرد فرآیندهای روانشناختی انسان در ارتباط با ساختارها و نظام مغز است.
عصب روانشناسی ، یک شاخه از روانشناسی بالینی بوده که هدف آن تشخیص آسیب مغزی و مطالعه اختلالات دستگاه عصبی از نقطه نظر یک روانشناس است.
علوم اعصاب شناختی:
جوانترین شاخه روانشناسی زیستی و از پویاترین و هیجان انگیزترین شاخه های علمی محسوب میشود.
در این حیطه، بنیادهای عصبی (نورونی) شناخت مطالعه میشود.
واژه شناخت، به کلیه فرآیندهای ذهنی سطح بالا از جمله تفکر، توجه و فرآیندهای ادراکی پیچیده اطلاق میشود.
بمنظور مطالعه شناخت در علوم اعصاب شناختی، اغلب از آزمودنی های انسانی استفاده میشود.
روش عمده مطالعه، ثبت غیر تهاجمی است تا دستکاری مستقیم مغز.
در این حیطه معمولا از روشهای مختلفی چون ثبت واحد منفرد، پتانسیل های فرا خوانده، توموگرافی نشر پوزیترون، تصویر برداری مغناطیسی عملکردی ( fMRI )و مغزنگاری مغناطیسی استفاده میشود.
روش عمده علوم اعصاب شناختی، تصویر برداری عملکردی مغزی یا ثبت تصاویر از فعالیت مغز انسان زنده از آزمودنی هایی است که فعالیت شناختی خاصی را انجام میدهند.
عصب روانشناسی:
عصب روانشناسی، مطالعه اثرات روانشناختی آسیب مغزی در انسان است.
عصب روانشناسی فقط با مطالعات موردی و مطالعات شبه آزمایشی افراد دچار آسیب مغزی سر و کار دارد.
لایه قشری نیمکرههای مغزی (کورتکس مغزی) با احتمال بیشتری در اثر تصادفات یا جراحی های عصبی آسیب میبیند.
موضوع اختصاصی نوروسایکولوژی، بررسی و تحقیق درباره نقش مغز انسان در اشکال پیچیده فعالیت های روانی و جستجوی سازمان بندی عصبی مربوط به آنهاست.
هرگاه از فرآیندهای عالی ذهن در ارتباط با مکانیسم های عصبی صحبت کنیم، در واقع وارد مبحث نوروسایکولوژی شده ایم.
در عصب روانشناسی، الف) صرفا با آزمودنیهای انسانی سر و کار داریم، ب) با فرآیندهای عالی ذهن سر و کار داریم و ج) عمدتا کورتکس مغزی مورد بررسی قرار میگیرد.
هدف عصب روانشناسی، کشف ارتباط بین مغز و رفتارهای سطح عالی است.
عصب روانشناسی، مهمترین شاخه کاربردی روانشناسی زیستی محسوب میشود.
اصطلاح عصب روانشناسی اولین بار در 1949 توسط دونالد هِب که شاگرد کارل لشلی بود، در کتاب «سازمانبندی رفتار: نظریه ای عصب روانشناختی» بکار برده شد.
عصب روانشناس میتواند توصیه کند بیمار چگونه میتواند علیرغم فقدان عملکرد مغزی، بهترین سازگاری را داشته باشد.
عصب روانشناس میتواند یک برنامه توانبخشی برای بیمار آسیب دیده مغزی طراحی کند.
در سال 1949 ایگاس مونیز کشف کرد که برای درمان بیماریهای روانی میتوان از قطعه بری پیش پیشانی استفاده کرد.
کشف فوق توسط آلمیدا لیما و روش جراحی موسوم به لوکوتوم روی بیماران روانی انجام شد.
هنوز نظری ثبت نشده
اولین نفری باشید که نظر میدهید
ثبت نظر