معاون پژوهش و فناوری دانشگاه خبر داد:
14 عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور جزو فهرست پژوهشگران پراستناد دو درصد برتر جهان قرار گرفتند
14 عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور جزو فهرست پژوهشگران پراستناد دو درصد برتر جهان قرار گرفتند.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه پیام نور با اعلام این خبر گفت: بر اساس پردازش‌های پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) بر روی فهرست دانشگاه استنفورد، اسامی اساتید ایرانی که در فهرست پژوهشگران پراستناد دو درصد برتر جهان در حوزههای مختلف علوم قرار دارند، اعلام شد.
دکتر ابراهیمی افزود: بر اساس این فهرست، ۱۹۴۱ پژوهشگر از کشور ایران در فهرست ۲ درصد دانشمند برتر قرار گرفته‌اند که از این میان، 14 پژوهشگر از اساتید و همکاران دانشگاه پیام نور هستند.
بنا بر تازه‌ترین به‌روزرسانی این فهرست در 1 آبان ماه 1401، 14 نفر از پژوهشگران در حوزه های موضوعی شیمی، مهندسی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، کشاورزی و زیست شناسی، جزو پر افتخارترین اساتید و همکاران دانشگاه پیام نور بوده‌اند.
| ردیف | نام و نام خانوادگی | حوزه موضوعی | تعداد کل استنادات |
| 1 | حجت ویسی | شیمی | 1،629 |
| 2 | اسماعیل وصالی | شیمی | 1،287 |
| 3 | صبا همتی | شیمی | 790 |
| 4 | زرین اسحاقی | شیمی | 448 |
| 5 | محمدعلی کریمی | شیمی | 336 |
| 6 | حیدر مداح | مهندسی | 333 |
| 7 | قاسم رضانژاد بردجی | شیمی | 295 |
| 8 | حسین حسین زاده یاسوری | شیمی | 281 |
| 9 | زهره زرنگار | شیمی | 262 |
| 10 | کاملیا نجاتی | شیمی | 214 |
| 11 | ستار ارشدی | شیمی | 185 |
| 12 | غلامرضا حسامیان | فناوری اطلاعات و ارتباطات | 152 |
| 13 | وحید تولّلی | کشاورزی، شیلات و جنگلداری | 137 |
| 14 | قادر حبیبی چهاربرج | زیست شناسی | 108 |
گفتنی است دکتر سید احمد فاضل زاده رئیس مؤسسه استنادی علوم و پایش علم و فناوری(ISC) گفته است : در چند سال اخیر، تعدادی از پژوهشگران دانشگاه استنفورد با استفاده از داده‌‌های پایگاه اسکوپوس اقدام به ایجاد پایگاه داده و محاسبه شاخصی به نام «شاخص استنادی مرکب» کردند. این فهرست در کشور ما با نام «فهرست دانشگاه استنفورد» شناخته شده و مورد توجه رسانه‌ها و موسسات قرار گرفته است. هدف این پایگاه داده، ارائه مجموعه‌‌ای از سنجه‌‌های استنادی استانداردشده برای ارزیابی تاثیراستنادی دانشمندان در رشته‌‌ها و حوزههای علمی مختلف در سطح جهان است. شاخص استنادی مرکب، مجموعه‌‌ای از چند شاخص استنادی مجزا است که این شاخص‌ها مبتنی بر تعداد استنادات دریافتی مقالات دانشمندان و جايگاه‌‌هاي نويسندگي آنها (الگوی هم-نویسندگی) و شاخص هرش می‌‌باشد.
